یکی از عناصر مهم در فضاهای داخلی، عنصر کف می باشد. برای پوشش آن از انواع مصالح استفاده می گردد. چوب و پارکت چوبی  یکی از مصالح متداول برای کف سازی چوبی فضاهای داخلی می باشد. از زمانهای گذشته از چوب درختانی که در مقابل سایش مقاومت بالایی دارند، مانند بلوط، راش، افرا و ممرز که محل رویش اصلی آنها بیشتر در ناحیه شمال ایران می باشد، در کف چوبی استفاده می شده است. در حال حاضر با پیشرفت هایی که در صنعت چوب به وجود آمده است است، از انواع چوب به صورت کاملا طبیعی یا فرآوری شده و در شکل ها، مقاطع و اندازه های متفاوت، برای پوشش کف استفاده می شود.

استفاده از کفپوش های چوبی به دلیل داشتن دوام، نمای زیبا، گرمای طبیعی، دلپذیری و تنوع بافت از طرف طراحان و مصرف کنندگان بسیار متداول است. کفپوش های چوبی را می توان به صورت تخته، الوار یا بلوک چوبی ساخت و چنانچه این کفپوش به شکل الوار مانند کف معلق چوبی به تیرچه ها متصل شود، به عنوان پوشش کف ساختمان نیز عمل می کند. چند نمونه از آنها در ادامه توضیح داده می شود.

چوب های بدون روکش

چوب های بدون روکش به سه صورت در کف سازی چوبی استفاده می شوند.

الف) تخته

تخته های کف به طور معمول از چوب خام یا توپر درختان سوزنی برگ(در مواردی پهن برگان) تهیه می شود.
تخته ها به کمک اتصال کام و زبانه یا فاق و زبانه یا سر به سر به یکدیگر متصل می شوند و سپس با استفاده از میخ به تیرچه های تکیه گاه به صورت یکپارچه محکم می شوند. تخته ها در طول خود با یکدیگر اتصال پیوسته دارند و درزها روی مرکز تکیه گاه ها قرار می گیرند. این درزها با درزهای اتصال ردیف بعد به هیچ وجه در یک راستا واقع نمی شوند. این تخته ها در ساختمانهایی که بیشتر عناصر آن چوبی هستند کاربرد دارند.
قبل از نصب تخته ها باید از صحیح بودن اتصال آنها با یکدیگر اطمینان حاصل شود تا درزهای محکمی ایجاد گردد.

ب) نوار های چوبی

این تخته های باریک را می توان از چوب نرم یا سخت تهیه کرد. برای تهیه ی تخته های باریک، از چوب های با کیفیت استفاده می شود. به طور معمول برای کاهش هم کشیدگی و واکشیدگی و در نتیجه جلوگیری از باز شدن درزها و پیچش (معوج شدن) پهنای این تخته ها را حداکثر ده سانتی متر در نظر می گیرند. نوع اتصال و چیدن این تخته ها نیز مانند روشی است که برای کفپوش تخته ای با عرض بیشتر توصیف شد. چیدن این تخته ها یکی یکی صورت می‌گیرد، و به صورت مخفی توسط میخ بهم دیگر متصل می شوند.

پ) پارکت های چوب

این پارکت های کوچک معمولا از سخت چوبها ساخته شده و طوری طراحی می شوند که به صورت یک مجموعه چیده شوند. این پارکت ها با توجه به طرح، در ابعاد مختلف ساخته می شوند. طول این چوب ها ۱۵۰ تا ۳۰۰ میلیمتر است، و عرض آنها حداکثر ۹۰ میلیمتر می باشد. برای ایجاد طرح های متنوع عرض پارکتها متناسب با طول آنها انتخاب می شود. ضخامت پارکتها از ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر متغیر است. که پس از پرداخت، ضخامت آنها ۵ تا ۱۰ میلیمتر نازکتر می شود. پارکتها در طول لبه ی خود با نوعی اتصال شبیه فاق و زبانه ی عرضی (قلیف) به یکدیگر متصل می شوند. پارکتها خود یکی از انواع بلوک چوبی هستند. که در بخش های بعدی مقالات توضیحات بیشتری در خصوص آنها داده خواهد شد.